Na czym polegają zabezpieczenia majątkowe w postępowaniu karnym?

Zabezpieczenia majątkowe są w najprostszym możliwym ujęciu środkami przymusu, których najważniejszym zadaniem jest zabezpieczenie przyszłego wyroku skazującego w kwestiach o majątkowym charakterze.

Kto dokładnie będzie decydował o zabezpieczaniu majątkowym?

Koniecznie trzeba zdawać sobie sprawę, że w postępowaniach przygotowawczych o omawianym zabezpieczeniu majątkowym będzie decydował prokurator. Osoba wykonująca wspomniany zawód musi w pierwszej kolejności stwierdzić istnienie podstaw do jego zastosowania. Prokurator musi zatem zebrać bardzo dokładne dane dotyczące stanu majątkowego podejrzanego

Godny uwagi jest fakt, że prokurator będzie miał możliwość dokonania zabezpieczenia majątkowego najwcześniej w momencie, gdy określone postępowanie karne zostanie skierowane przeciwko danej osobie. W sytuacji, gdy potrzeba dokonania zabezpieczenia zostanie wyłoniona dopiero po wniesieniu aktu oskarżenia, decyzja zostanie podjęta przez sąd.

Jakie można wyróżnić sposoby zabezpieczenia?

Oczywiście Zabezpieczenia majątkowe mogą być dokonane w sposób, który został przewidziany w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego. Istnieje zatem opcja zajęcia nieruchomości, wierzytelności z rachunku bankowego, wynagrodzenia za pracę.

Koniecznie trzeba zdawać sobie sprawę, że zabezpieczenie majątkowe pod żadnym pozorem nie może zostać dokonane zarówno na rzeczach, jak i prawach, co do których egzekucja będzie wyłączona.

Co dokładnie warto wiedzieć o wysokości zabezpieczenia?

Należy mieć świadomość, że wysokość omawianego zabezpieczenia jest określana kwotowo w postanowieniu, w którym je zastosowano. Warto wiedzieć, że występuje jedna sytuacja, w której nie można ustalić kwotowej wysokości zabezpieczenia. Występuje bowiem w przypadku przedmiotów, które pochodzą z popełnienia przestępstwa lub służyły do popełnienia przestępstwa.

Godny uwagi jest fakt, że sąd oraz prokurator muszą wziąć pod uwagę rozmiar możliwej do orzeczenia grzywny. Ponadto maksymalna wysokość zabezpieczenie nie może pod żadnym pozorem przekraczać grożących danemu podejrzanemu dolegliwości. W najprostszym możliwym ujęciu rozmiar praktycznie za każdym razem powinien odpowiadać potrzebom tego, co dokładnie ma zabezpieczać.